Sıranın başına girdim. Beyefendi dedi biri.
Sonuna geçtim. 50 kişi falan vardı önümde. Bu öndeki bir.
Arkasını döndü: İsterseniz benim yerime geçebilirsiniz.
Bir öndeki de bunu duyduğundan aynı şeyi söyledi: Benim yerime de.
Böylece en öne kadar ilerledim; ama kimin beyefendi diye uyardığını hâlâ bilmiyorum.
Her halde vazgeçmişti, hatta pişmandı, çünkü o da bana yerini vermişti.
Beyefendi dedi biri. Dışardan. Baktım, yeni müdür.
Yerinize geçin de sıradakilerin işini görün.
Beni tanımıyordu! Her zaman sorunun değil çözümün bir parçası olmayı istemişimdir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder