Yazar kitabın sonunda birkaç sayfalık bir ek yazmış, her anlattığını birkaç cümleyle özetlemiş. Hikayenin bölümlerini tek tek aforizmalaştırmış. Böyle hikaye okumaktan sıkılan ya da hikayeleştirmeyi sıkıcı, aklına eksik bulan okuru da memnun etmiş. Keşke her kitapta denense. Benzerini ben Nütopya’da yapmıştım; bir bölüm yazdım sonunda ve (ama) onu başa koydum: İğreti Öğreti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder