Kitabım dünyanın en çok satan kitabı oldu. Ben de dünyanın en zengin adamı... Ama tabii tanınmıyordum, çünkü gizli bir adla yayınlamıştım kitabı. Kitabımı okuyanlar başkasına anlatmıyordu ne hakkında olduğunu; sır diyorlardı; sus, bu bir sır... Böylece çok sattı ve böylece hakkında kimse konuşamadı...
Sonra açıkladım kendimi: Kitabın yazarıyım, ama kitabı okumadım... Bana bir vahiy gibi geldi, yazdım ve yayıncıma gönderdim sadece... Onu dünyada okumayan tek insanım...
Bir süre bunun sindirilmesini bekledim. Türlü kargaşalar, ayaklanmalar ve hükümet darbeleri sonunda devam ettim: Ben de ölücem. Henüz değil ama bir gün. O zaman, Sır’rı bilmeyen tek kişi yok olunca, artık sır mır kalmayacak...
Böylece dünyanın en zengin insanı olmam dışında bir kariyerim de oldu: Dünyanın en kayrılan adamı! Beni korumak için birbiriyle kavga eden insanlar bile çıktı, ülkeler...
Böylece belki de öğrenmişlerdir diye düşünüyorum; kendi günahları için birisini çarmıha gerenler: Kendi sırları için birisini refah içinde yaşatmayı.
SIR’rı açıklamış bulunuyorum, ama biliyorsunuz, bunu kimseye söyleyemezsiniz...
Diğer kibrit çöplerinden uzun tutulup gözünüze gözünüze sokulanı mı seçersiniz,
yoksa arkalara saklanmış olanı mı, seçmeyesiniz diye? Düzgün bir sırada duruyorlarsa sağdakini mi soldakini mi? Rakibinize mi öncelik tanırsınız, kaderinizi onun ellerine teslim ettiğinizi bilerek? Cesurca atılır mısınız yoksa, o kadar çöpün arasından bula bula kısasını bulabilecek olmanın enayiliğini de göze alarak? Her defasında kısa çöpü çekecek kadar şanssızken, elde uzun çöpün belki de hiç olmadığından şüphelenmez misiniz? Peki ya hep uzunlardan birini çeken ve güvenle devam eden biriyken, artık tüm olasılıkları tükettiğinizi, size uzatılan elde sadece tek bir çöp kaldığını, bir gün geç olsa da anladığınızda ne yaparsınız? Ya da uzunu çeker sevinirsiniz; bir de bakarsınız, diğerlerinin hepsi kısadır, kaybetmişsinizdir. Kısayı çekmek de hep kaybetmek demek değildir o zaman... Belli mi olur, belki de siz kısa çöpü çekmek için yaşayanlardansınızdır... Yani aslında hikaye daha yeni başlıyordur siz elinizde kısa çöpü tutuyorken... İşte şu an sizin başınıza gelen de bu...
İma-imla-mantık hatası gibi görülen metinler özellikle öyledir, alıcınızın ayarıyla zevkle oynayın.
KOMEDİN: Bunlar şehrimizin ileri gelenleri... Bunlar da şehrimizin ileri gidenleri................................. HAVVA TAHMİN İSTASYONU: Bir kadını çözmek için önce onu bağlamalı............................ ABSÜRTÜK METİNLER: -Memelerin elimde, fidyeyi vermezsen. / -Fidye ne? / -Kalçaların................. REKLAM ARASI: Sanatçılık işte; zaafları sanata dönüştürme zanaatı............................ YAŞAMA DÜŞKÜNLER EVİ: “Bizim ülkemizdeyse bu, bayım, dik dik bakanın diğerinden cinsel açıdan hoşlandığını gösterir; o yüzden kaçırdım gözlerimi...”.............. KARA İZAHÇI: Aşk ile akıl arasında tercih yapmak anne ile baba arasında tercih yapmak gibi bir şeydir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder