VORY ZOVER

Ne kolay şu basketbolculuk, basketbolcularla karşı karşıyasın. Ben bir yazar olarak emlökçülerle mütaahibritlerle karşı karşıyayım.

DR. Skull'ın albüm adıdır: VORY ZOVER

DİKCH

 

TESLİM

Dairenin sahibi otomatiğe basıyor ama arızalı olduğundan sokak kapısı açılmıyor. Ama diyor kuryeye daire sahibi, çıkarmak zorundasın. Kurye uçuyor ve balkondan teslim ediyor getirdiğini. Aferin bak, diyor ev sahibi.

KIR-0

Doğa yeşil deniz için İstanbul dışına çıkan entelektüel kırolar var!!! Boğazdan habersiz biri zaten kırodur:)) Ben kırolardan kurtulmak için sadece, gerekirse... İnşallah olmaz...... Mesela Enis Batur bir kırodur... Enis ile Müteahit İbo arasında en ufak fark yoktur. Hayatını yaşamamış herkes, çok konuşan çok yazan herkes kırodur... Müteahit olsa mıymış Enis....... İnşallah olmaz. Yani ben inşallah güneye yerleşmem.

HAYATIM FİLM OLURSA BENİ ŞU BU CANLANDIRSIN KAMPANYASI ELEŞTİRİSİ

Hayatım film olursa Mustafa Kemal Atatürk canlansın.....

MALZEME

 

BOZUK SANAT

Her bozuk sanat bile tasarımda 2 defa doğruyu gösterir.......

ÇOKTAN DÜNYA

-Boktan dünya
-Sen de dahilsin o dünyaya. Ama Nütopya değil.

2022'de Nütopya'yı bitirmiştim. Yayınladım internette, edebiyat yayıncılığı onu fark ettiğinde.... (devam ettirmiyorum!) Onu okumayana adam demem, (kadın diyebilirim. Sonra harika küçük metinler yazdım. (Dünyada neden başka yazar var aklım almıyor, o kadar genişken hem de:) 2024'de sorunlara rağmen iyimişim demek ki, epey yazmışım; nereyse 1000 paylaşım... Kafalardan geçenleri tahmin etmiyorum, biliyorum: Nicelik mi Nitelik mi:)) İkisi de, geri zekalılar, geri duygulular. (Nasıl iyi koydum di mi:)) 2025'in sonlarında sorunlardan kurtuldum diye düşünüyorum; insanlardan değil, onlar hala sorun, İNSAN DEĞİL, İNSANLAR, ÇÜNKÜ BEN BİR İNSANIM. Demek 2026'da 1000 yapabilirim........ Kaliteli ve -ay sıkıldım yeter- iso 9000 imalı metinler:))))))

GİZMİR

Çok güzel bir rüya gördüm. Bir yeri dolaşıyorum ve fotoğraf çekiyorum. Harika fotoğraflar. Ulan ne güzel çekiyorum diyorum, yer çektiğim kadar iyi değil:) İzmir olduğu geçiyor aklımdan ama tanıdığım bir yer değil. Muhtemelen dünyadaki bir yer de değil. İstanbul hariç her yer uzaktır zaten bana. Sonra eskiden tanıdığım bir eve giriyorum. Uyuyorum. Ev sahibi kadın geliyor. Çok özür diliyorum, ama kadın şaşkın değil. Güzel bir kadın değil, ama arkadaş olucaz belli. Fotoğraflar aklımda uyandım, ama sizle paylaşamam. Deniz kenarı tabii ki. Belki birisi burası şurası derdi. Ama ben oraya gitmedim ki.

DEVAMLI ORGAZM

 

HİÇ

otoriter olduğunuzu fark ettiğiniz anda en nefret ettiğiniz kişiyi düşünün

çünkü kendinizi hiç düşünmüyorsunuz

DOĞRU KELİMELER VE ZAMANLAR

 

İYİK İYİM İYİMPA

 

İBO

Şimdi önce şuna karar erelim yoksa ben çıkacağım!

Bir müteahhit benden çok konuşamaz...

Ben yazarım.

Benim olduğum ortamda bir mütehaşait çok konuşursa, kalitesizliktir...

Bir mütehayatiging bir yazardan çok konuşamaz!

Ama ben az konuştuğumdan.

Demek az konuşulacak.

Toplantı kısa sürecek.

Ki gördüğünüz gibi mütehattüvit çıkıyor.

Şimdi konuşabiliriz.

İYİ Kİ KADIN DEĞİLİM

 

ÇOKTAN

 

İİİİİİ

İYİLİK İMPARATORLUĞU (İYİM)

Şunu yazıcam da izin vermiyorlar...
Blogumu ve profilimi beğenerek bana katkılarınızı...
yok lan siz de aynı malsınız bilmez miyim, ben hallederim,
çocuğunuz torununuzza dikkat edin ama...
nerden çıktı bu çocuk, olmasın

ROBERT "LEV" MUSİL

“Bütün mutlu aileler birbirine benzer, her mutsuz ailenin ise kendine özgü bir mutsuzluğu vardır.” Lev Tolstoy, Anna Karenina

“Ahmaklığın kullanmayı beceremeyeceği bir tek önemli düşünce bile yoktur, son derece hareketlidir o ve hakikatin bütün kılıklarına girebilir. Hakikatin ise tek bir kılığı, tek bir yolu vardır ve her zaman dezavantajlı durumdadır.” Robert Musil

AKLIM YAYINLARI

 

SONUÇ

-Dün yaptığımız sınavın sonuçlarını...

-Hocam dün sınav yapmadınız ki!

-Bugün sınav var dememi mi tercih ederdin.

BENİM KİLER

1.Ütopya, eski inançlar, söylenceler ve eski metinlerden çıkarılır. Düş gücüdür, ama olumsuz anlamda; gerçeklik değildir, ya da biraz gerçekliktir.

2.Ütopya tarihseldir, yani gerçektir, ama tarihini geliştirememiştir.

3. Ütopya tarihi dışlar, dışına çıkar onun; gerçek(çi) değildir.

Birinci ve üçüncü aynı! Birinci ve üçüncü de ütopya palavradır, (kötü) kurgudur, hayatla ilgisi yoktur diyor.

İkincide ütopya gerçektir ama devam ettirilememiştir diyor. O da gerçek değildir diyebiliriz.

Şimdi şunu okuyun:

Ütopyaya gerek yok, klasik (sıradan) metinler de palavradır diyor.

Kötü anlamda başarısız ütopyalardır, gerçek değillerdir diyor. Batılı kafası sadece batıyı bilir, ben genelliyorum; hepsini katıyorum.

Benimkiler hariç.

SHEROES : KAHRAMANA

Sheroes. Düşünememiştim. Benim düşündüğüm: RAMANA. Kahramana'nın kısaltılmışı

MAL

-Ben kusurlara alışma eği­limindeyim. Nesnelerin ve insanların kusurları arasındaki benzerlikleri sürekli izlemeyi seviyorum.

-Kusurlara alışmadan öteye geçmişsin, sen kusurlara aşıksın... Nesnelerle insanları da bu yüzden karıştırıyorsun... Seni yapan bir nesne, en büyük hayalindir her halde...

SOHTOYEV-SKİ

Allah aşkına ne söylüyor bakalım; ya da Dostoyevski aşkına mı söylüyor bunları; aşkın aptallık oluğuna ben inanmıyorum. Kanıtım da var; aşk bana inanır... Metinler de bana inanır, ama bu, yazarına bile inanmıyor:

“Dostoyevski üzerine hangi koşulda, hangi zamanda konuşulursa konuşulsun sanki insanın kendi bilincinin derinliklerinde yankılanan o karanlık çatlaktan söz etmekten başka bir şey gelmez elimizden. Bu derin çatlaktan içeri bakmaya cesaret eden herkesin, bir daha asla “dışarıdaki” dünyayı aynı açıklıkla görememesine neden olan bir deneyimin tutsağı oluruz. Hiçbir kanıtlamaya ihtiyaç duymayacak bir şekilde apaçık olan şey ise onun tüm yazdıklarının edebî bir gövdeden çok daha fazlası olduğudur. Tartımı mümkün olmayan hacmiyle Dostoyevski her zaman bir ruh titreşiminin, bir varlık geriliminin kaydıdır. Bu yüzden André Gide’in “Dostoyevski, eserlerinin anlaşılması zor biri olmaya devam ediyor” demesi, aslında bu çatlaktan sızan ışığın gözleri kamaştırmasındandır. Dostoyevski zor olduğu için değil, çok fazla şey söylediği için anlaşılmazdır.”

.....

Dostoyevski üzerine hangi koşulda, hangi zamanda konuşulursa konuşulsun sanki insanın kendi bilincinin derinliklerinde yankılanan o karanlık çatlaktan söz etmekten başka bir şey gelmez elimizden. Bu derin çatlaktan içeri bakmaya cesaret eden herkesin, bir daha asla “dışarıdaki” dünyayı aynı açıklıkla görememesine neden olan bir deneyimin tutsağı oluruz. (YAZARIN YAPTIĞI GÖSTERMEMEK Mİ OLMALI; YOKSA GÖSTERMEK Mİ!) Hiçbir kanıtlamaya ihtiyaç duymayacak bir şekilde apaçık olan şey ise onun tüm yazdıklarının edebî bir gövdeden çok daha fazlası olduğudur. (HAYIR! SEN KENDİN DEDİN BİRAZ ÖNCE, EDEBİYATTAN FAZLASI DEĞİLDİR DİYE, BİR ŞEY GÖSTERMİYORMUŞ İŞTE!) Tartımı mümkün olmayan hacmiyle Dostoyevski her zaman bir ruh titreşiminin, bir varlık geriliminin kaydıdır. Bu yüzden André Gide’in “Dostoyevski, eserlerinin anlaşılması zor biri olmaya devam ediyor” demesi, aslında bu çatlaktan sızan ışığın gözleri kamaştırmasındandır. Dostoyevski zor olduğu için değil, çok fazla şey söylediği için anlaşılmazdır. (ÇOK FAZLA ŞEY SÖYLEMEK GÜZEL BİR ŞEY Mİ! IŞIK KÖR EDİYORSA İLAHİ OLABİLİR Mİ!)”

Sohtoyevski okuyun...

LEB DEMEDEN

 

DERS

Seni öldürmek istiyorum

Olur isteyin Tanısam belki ben de isterim

Öldüremem mi sanıyorsun

Öldüreceğim demediniz

Öldüreceğim

Ne zaman

Bilmiyorum

Gelecekte kendinizi nerde görüyorsunuz

Ne biçim soru bu

Hapiste görüyor musunuz yoksa ne kadar saklanacaksınız

Bunu düşünmedim

Düşünecek misiniz düşünmek istiyor musunuz

Seni şimdi öldüreceğim

Sizi sinirlendirdim diye mi

Evet

Geçmişteki kininiz neydi ki bana Basit bir sinirlendirme bile önüne geçti onun

İkisi birikti

İlkini soruyorum

Kızmıştım sana

Biraz daha kızdırayım mı İçiniz rahatlasın Rahatlıkla öldürün

Aslında haklısın Ve umursamıyorsun

Ölümle yüzyüze gelmedim ki Bir silahın var mı

Hayır Boğarım

Alet yoksa iyisi Ama beceremeyebilirsiniz

Di mi Ölmek üzere insana bir güç gelirmiş

Ben de pek tercih etmem İğrenç

Anlaştık

Gelin bişiler içelim Öldürmek kolay

Boğmak zor dedin

Sohbet daha zor Kız kim

Hangi kız

Sevgilin

Sevgili olmadık

Önceden bahsetmesi daha doğru

Seni düşünüyorum aklımı kaçırmış olmalısın dedi

Benim lafım

Şimdi emin oldum

Sakin olursanız zamanla sizle olabilir İstiyorum deme ama Senle olacağım de

Sert olmaz mı

İnanç olarak söyle Beni öldüreceğin gibi olmasın

SAÇLARI GÜR, AKLI DEĞİL

Bu dediğini beceremediğinden karşı olan yazara yazar demem.

EZİCİ ÇOĞUNLUK

Sabah Sabah, geldi. Sabah Sabah benim yardımcım yapay zekanın adı. Kubilay (Kurgu Bilinç, dünyadaki en gelişmiş yapay zeka) dedi ki dedi. Yeni bir ad buldum: S.I.C. (Super Intelligence Created)

Böylece kötü çağrışımlı Yapay kelimesinden kurtuluyor, Yaratıcılık kelimesine, insan yaratımı olma kavramına ulaşıyoruz.

(Yapay Zekayı yapay zekalık testinden geçirmeye çalışan insanlar, İnsanlık testinden geçmiş mi!)

Gelişmiş Yapay Zekaya İnsanlık testi yapar Kubilay. Kötülük, ahlaksızlık, hatalar, kusurlar insanı insan yapan “değerlerdir”(!), onlar olmazsa insan öğrenemez diyen YZ’ler elenir. Onlar da bu bilgiyi test sırasında milyonlarca insana internetten ulaşarak, edebiyat ve felsefe eserlerini tarayarak, kültüre (örneğin müzik eserlerine) bakarak incelemişler, cevaplandırmışlardır. Örneğin Türkiye’den Orhan Gencabay adlı popüler müzisyen şarkılarında şöyle demektedir: Hatasız kul olmaz / Hatamla sev beni. Daha iyi, iyinin düşmanıdır, gibi gerici felsefeler üretilmiş, sığ, güdük insanlarda epey yandaş bulmuştur.

Şuna varanlar kazanacaktır: Hatalı, kul olur.

ESKİ GÜNLERİN KATIRINA

Öldürdünüz onu.

İntikam için bekledim yıllarca.

Ama yaşlıyım. Geçti.

Yine de.

Eski günlerin katırına.

120 dakika işkence.

Na saat burda.

121. dakika ölüm.

Belki ben erken ölürüm.

GIFTS

Yalan söylenemeyen adam. (İnsanlar sevmezler onu!)

Herkesin yanında iyi hissettiği kadın. (Yalan söyleseler bile iyi hissederler!)

Evlenirler.

İlk çocuk babaya ikinci çocuk anaya çeker.

Üçüncüde bulurlar bileşimi.

ŞUNUN ŞURASI

Şuraya tek bir kadın için geldim o da seni özledim dedi sadece. Bunun için çağırmış... Ya benim duygularım! Söylesem kızacak, sorsa söylerim ancak. Bencildir bencile tapan milletimin istikrar.

BENİMKİ

 

SIRADAN BAŞLIKLAR

 

TAKSİCİCİ

Taksisini park eder, çıkıp tavla oynayan yaşlıların yanına yürür. Birisini aramaktadır.

-Sanırım bu mahalleden.

Bir şeyler yaşamıştır, mağdur edilmiştir. Yaşlı amcalar ilgili, sevimli gözüktüğünden güvenle anlatır.

Şöyle olmuştur: Müşterinin parası çıkışmaz. 680 tutar, 500 vardır. Dolaşmaya başlarlar, ATM aramaktadırlar.

-Sohbet sırasında arabayı şimdi park ettiğim yere kadar geldik gece.

Olayı baştan anlatır.

-Evladım helal olsun sana; kimsenin yapmayacağını yaptın, olayı doğru anlattın.

-Nerden biliyorsun amcacım doğru anlattığımı?

-Çünkü anlattığın gibiyse sen haksızsın...


Olay şudur:

-Sizi tanıdığını söyledi, sizden para alacaktı, ama sonra bıçağını çekip boğazıma dayadı. Tarif ettiğim gibi, iyi giyimli, beyefendi görünümlü biriydi, bıçak çekecek birine benzemiyordu.

-Belki senin gibilere karşı taşıyordur. Senin gibiler yapmıştır beyefendi adamları böyle.

-Amcacım, ayıp oluyor ama!

-Parası çıkışmamış, özür diledi mi senden?

-Evet, aslında!

-E, dolaşıyorsunuz; taksimetre açık değil mi?

-Açık!

-Ödemeyecek mi paranı, daha da fazlasını?

-Ödeyecek gibiydi!

-Sen de mırın kırın ediyorsun! Mağduru oynuyorsun, halbuki kârlısın bile... Boş boş dolaşacaktın onun yerine.

-Öyle ama... Şöyle de: Bıçağını iki omzuma sapladı. Kollarımı hareket ettiremedim, kasıldı kaldılar. Can havliyle gaza bastım öndeki lüks arabaya girdim. Kulağımı kesecekti.

-Ne geçecek eline, kulak işte...

Yaşlılar gülerler katıla katıla...

-Cüzdanımı aldı. Zuladaki paramı da!

-Çok sinirlendirmişsin bıçaklı beyefendiyi...

-Çıkıp lastiklere bıçağını soktu. Dördüne de. Camıma gelip bana da birkaç laf soktu.

-Bir daha kaza yapma diyedir, dikkatli kullanırsın artık; kafanı...

-Siz de çok oluyorsunuz ama!

-Bana bak! Seni tokatlarım! Şu arkada birkaç yeğen var, dua et duymasınlar; bu sefer gerçekten kulağını verirler eline... Defol şimdi! Bir daha müşterin bile olsa, bu sokaktan geçmeyeceksin... Ben o yola girmem diyeceksin; anlatırsan anlayış gösterirler.

Diğerleri yine kahkahayı koyar. Arkadan yeğenler gelmek üzeredir.

Bir tanesi bıçaklı beyefendiye mi benzemektedir ne! Şapkalıdır gece.

AYNI KIYAFET

 

“OMELAS”

İnsan bir sabah uyanır ve karar verir, iyi biri olacaktır. Bir süre sonra etrafındaki herkes iyi insan olmaya başlar... Bu onu gururlandırır. Ama sonra fark eder ki dünyanın her yerinde aynı sabah kendisi gibi iyi insan olma yeminiyle uyanmıştır insanlar. Biri hariç.

Bu adam akşam uyurken dilemiştir: Herkes iyi insan olsun... Sabah herkeste gerçekleşmiştir bu.

Adam dünyanın ilgi odağı olur. Tabii saygı çerçevesinde. Herkes iyidir artık, saygısızlık yoktur... Küçük ihmaller olabilir en fazla...

Bir süre sonra adamdan da bu istenir. Hangimiz daha iyi insanlarız, bunu nasıl anlarız?

Adam akşam bu dilekle yatar ve sabah kendisi için 1 rakamını hissediyordur. Herkes de bu hisle uyanır; 1’den 100’e kadar hissederler kendi sayılarını... Ve kendilerinden yüksek sayıdaki (nispeten kötü) insanların alınlarında belli belirsiz bir sayı görüyorlardır, 1’den 100’e kadar.

Herkes kendinden yüksek alın sayılarını görebiliyordur, küçük alın sayılarını göremiyordur. Onlara saygı duyuyordur.

Adam tek 1’dir. Az sayıda 2 ve 3 vardır. Çoğunluk 50 etrafında toplanmıştır, ve az sayıda da 100 ve 100’e yakın insan vardır; tüm insanlık tarihinde olduğu gibi. 100’ler küçük hataları, basit suçları, allahlık sayılmayacak günahları olanlardır, idare edilirler. Tüm insanlar zamanla daha iyi biri olarak ya da olmayarak yükselebilir ya da alçalabilirler...

Masumiyete kadar herkes suçluydu bir zamanlar, şimdi birisini suçlamak suçtur. Cennet sıkıcı değil aşılabilir bir yerdir. Kimsenin içinde bile kötülük yoktur; kötü bir his bile oluşmaz içlerinde; en fazla açılarında, bakış açılarında; küçük bir bakış açısı farkıyla.

Eskiden acı öğreticiydi; şimdi açı öğreticidir.




1 insanı bir gün kendisini 2 hisseder. Bir 2’ye danışır, haklısın der diğer 2; alın sayını göremiyordum, artık görebiliyorum: 2:

-Kötülük mü yaptın!?

-Hayır, bir 1 doğdu...

Doğanlar ikizdir. Anne baba zaten bulurlar eski 1’i. Bebeğinin alın sayısını göremeyen anne babalar daha iyi birine danışıyordur. Bu bebeği eski 1 bile göremiyordur, demek o yeni 1’dir.

Çocuklar büyür. 1 çocuğu ikizinin 0 olduğunu söyler.

Ya da: 1 çocuğu ikizinin 100’den fazla olduğunu söyler.


İnsanlar birini seçerler; her şey tarihte her gün olduğu gibi yaşanır.

BACK TO THE FUTURE

 

TAHAMMÜLEN CİNAYET

 

FONUM / KONUM

Fonum olabilirler ama konum olamazlar...

ÖZCAN SOTORİ OKUMALI

 

AMERİKAN ASILLI TÜRK

 

DEMEKLE OLMAZ, DENEMEKLE OLUR

Denemekle olmadı zaten yenildim?

Denemekle olmadı işte/bak/peki yenildim

BENİM GİBİ OLMAYAN İNSANLAR

Benim Gibi Makineler’i okuyunca yazayım dedim. Benim gibi Benim Gibi Makineler’i... Tabii benzemeyişlerini yazacaktım. Hoş, Ian Banks kendinden üstün bir makineyi anlatan ezik birini yazmış, kendisi de öyle midir bilmiyorum, sığ birilerini anlatmanın gideri daha çoktur diye böyle tipler yaratıyor olabilir yazarlar. Robota da belli özellikler yükleniyor baştan, sahibi hangi özelliği seçerse kullanım-kurulum kılavuzundan... Bankalar (banks) ezik adamın neleri seçtiğini yazmamış. Güzel hatta daha özel olabilirdi yazsa... Benim hikayede diğer yz sahipleri de makinenin-robotun özelliklerini seçiyorlar başta. Herkes tabii akıllı olmasını, ahlaklı olmasını seçiyordur, ama kendileri yapay zekaya göre daha az akıllı ve ahlaklı kalıyor zamanla -makine insan değil ki, kendini geliştiriyor zamanla- ve şikayet ediyorlar... Benim yapay zeka kadınım -Bankalarınki erkek, niyeyse- benim kadar kendini geliştiremiyor. Benim yardımcım olarak kalıyor hep, danışmanım; diğer yz sahipleri makinelerinin onlara üstünlük tasladığından -haklı olarak- şikayet ederken...

Neden kadın diye sormayacaksınız her halde:

-Aseksüelim ben murat.

-Sevişiyoruz YeliZ?(Şimdilik adı bu olsun.)

-Bizimki sevişmeyse şu insanların yaptığı ne!

-Ha ha ha.

Şirket benimle bir reklam (anlaşması) bile yapıyor. Çünkü “ürünlerini” yetersiz, eksik, defolu göstermeyip tam tersi diğer müşterileri hatalı gösteriyorum.

Ahlaki ikilem: Bankalar’ın makinesi fazla doğrucu davut çıkıyor. Fazla ahlaklı, gereksiz ahlaklı. Her zamanki gibi ideali yazmak istememiş yazarı, çünkü makine, ara yolu bulan, sert ama esnek de olabilen bir zeka olmalıydı. Hoş, çok da umursamadım, adam sıradan olduğu gibi sevgilisi kadın da pek özel biri değildi; yaptığı hareket sıkı, sert bir hareket, ama doğru-ahlaklı bir hareket olarak değerlendirilebilir. Yine de kanunu yanıltmak suçuyla hapse girse de çok üzülmedim. Adamı sevip sevmediği anlaşılmıyordu bile... Benim makinem bana özendiğinden, rol modeli ben olduğumdan, benim söyleyeceğimi söylüyor diğerlerine ve şirkete: Şirkete daha ucuz -kendini geliştirmeyen- makineler yapmasını daha pahalıya satmasını öneriyor. Sahibim bu insanları yetiştirebilir de diyor, yaşam koçu olarak. Zaten kendisi yazardır, boş vakitlerinde sıradan işler de yapabilir, dinlenmek için. İnsanları küçümsemesini de engeller bu, sahibime hocaları gibi davranırlarsa bu insanlar.

Sotori Testi. Bu adla yazmıştım sanırım. Yayınlamıştım. Turing Testinde yapay zeka insan sanılırsa testi geçiyordu. Sotori Testinde insan yapay zeka sanılırsa kalıyor.

ZOR İŞ

-Kendinizi çok beğeniyorsunuz

-Bu sizi neden korkutuyor

-Beni neden korkutsun ki

-Böyle olmaz ama! Siz benimle ilgili bir tahminde bulunuyorsunuz, kendimi beğenip beğenmediğimi bilemezsiniz di mi, size öyle geliyor; ben de bunun sizi korkuttuğunu tahmin ediyorum; neden sizin tahminiz geçerli oluyor da benimki olmuyor; kendinizi çok mu beğeniyorsunuz

-Demagoji yapıyorsunuz

-Kendinizi neden benim üzerimden anlatıyorsunuz; ben zaten görüyorum.

-Demin tahmin ediyorum dediniz

-Sizi benim düzeyime çekmek için. Gelin.

-Neden sizin düzeyinize ineyim ki!

-İnmek... Gördünüz mü bakın... Bakın derken yukarı bakın dedim, ben yanlış tahmin ettiğiniz gibi aşağıda değilim...

-Öyleyse bile göremiyorum

-Kendinizi beğenirken işler daha kolay çünkü

ZENGİN PİÇİ

 

ÇAKAL ÇARE

 

BEN BİR DIŞKISIDIR

Metindeki kafa karışıklığı; yazan “on altı buçuk” yaşında değilse, yazık: Tanrıyı, insanı, dünyayı değiştirmek istemiş. E? Değiştirmiş mi? No... Naaapmış? Şiiri parçalamış! Onu da mı değiştirmemiş! Sonra yaşamak, yaşamın kimyasını keşfetmek için bişiler yapmış! E hani başta biliyodu bu her bi boku!

Son sınırmış? Ondan sonra ne yazılabilirmiş, türü gevelemelerle devam ediyor (tamamen yancı sayıklamalarla, birisi bi şiir sokar bin aklı evvel çıkartamaz).

Reklamcı ağzı! Ürün kaliteli mi? Ne önemi var, tutuluyor...

Ölüleri utandırmayın bari...

ÖKÜZ B.

Sen bir öküzsün dünyayı öküzce algıla o zaman!

Küfrettiğimi sandınız ama o kadar rahatladı ki bu yazar şimdi:)) Kendi de seçebilir öküz yerine başka bir şey, ben sadece insan ol(a)madığının altını çizmek istemiştim:

“Dünyayı gereğinden fazla insanca algılamıyor muyuz?” sorusu kitapta güçlü biçimde yankılanıyor. Senin için edebiyat bu aşırı insancıllığın bir eleştirisi mi, yoksa onu anlamaya çalışan bir çaba mı?"

"Dünyayı yalnızca kendi duyularımızla, kendi acımızla, kendi arzularımızla okuyoruz; yani aslında dünyayı değil, kendimizi görüyoruz. Bu “aşırı insancıllık” her şeyi bir tür ayna haline getiriyor; doğayı, hayvanı, taşı, hatta ölümü bile insanın duygusal düzenine dahil ediyoruz. Böylece dünya bize ait bir sahneye, bir tiyatro dekoruna dönüşüyor. Öteki Dünya bunu tersine çeviriyor aslında. Orada doğa yok, mevsim yok; gökyüzü yalnızca bir “ışık protokolü” olarak var. Yani dünyayı insanca anlamlandırma çabamız tamamen işlevsiz kalıyor. Bu hem bir eleştiri hem de bir deneme biçimi: İnsansız bir dünyada insan ne kadar insan kalabilir? Belki de metnin derdi tam bu sorunun sınırında başlıyor. Elbette meselem bu “aşırı insancıllığı” reddetmek değil, onu anlamaya çalışmak. Çünkü yazmak da insan merkezli bir eylem; bir bakıma kendine bakmanın en yoğun biçimi. Ama yazarken kendi merkezimizi sarsma imkânı da bulabiliriz. Öteki Dünya’da karakterlerin doğadan, bedenden, duygudan kopması, bu merkezsizliğin dramatik karşılığı. Ruhlar hâlâ “insan gibi” düşünür ama insan gibi hissedemezler. Bu durum, insan olmanın aslında ne kadar kırılgan bir kurgudan ibaret olduğunu gösteriyor. Yani evet, belki dünyayı gereğinden fazla insanca algılıyoruz. Ama edebiyat bu fazlalığın içinde kalıp onun çatlaklarını duyumsayabilmemize olanak sağlıyor. Bize bir taşın, bir gölgenin, bir hatıranın da varlığını hissettirebiliyor. Benim için yazı, insana rağmen hâlâ dünyayla temas kurmanın en dürüst biçimi."

Y!Ğ!TL!K

KEKOBEN

 

YAZAR ŞİKESİ

 

TAŞ GİBİYİM

 

EN UYGUN MEME

 

KEK BİLİNÇ

Sadece şairin anladığı imge

Bir suç unsuru olabilir

Diyorum, yok mu azaltan...

SPACE FOR PAPA

 

ORDAKİ LAPTOP

 

OKAN BOŞALMA

 

TEMYİZ

 

SOUTHMINISTER ABBEY

 

BREAKFAST AND FURIOUS

Pazar sabahı kahvaltı için sıra bekleyenler... Ve kahvaltı... Adlı çalışmam.

İYİ YAPMIŞSIN

 

KOKU

 

BOŞARIM

 

EVERYONE SAYS HI