SOHTOYEVSKİ GİBİ BAĞIŞLANMAK

10 sene evin yer yatağında sevişmişsin. Karşıdaki ayna sizi görmüş.

Şimdi çoğunu hatırlamıyorsun...


Hepsi kayıt olarak bu akşam elinde. Ama sabah öleceksin?

Bağışlanıyorsun: 5 yıl daha veriyorlar.

30 yıl yerine.




OK.








(-Bu kadınlarla onların evlerindeki sevişmeleri de?

-De fol git!)

2089

Çocuk kitapları yayınlayan bir yayınevi yılbaşı fotosu paylaşmış; çalışanların hepsi çocuk! Espri değil sadece çocuklar yükselebiliyormuş...

Bu abartı tabii; neye dikkat çekmeye çalışıyor peki: Mesela kadın sorunlarıyla ilgili bir yayınevinde sadece kadınların çalışıyor olmasına...

Esas gelmek istedim yer: Demin bildiğimiz bir yayınevinin yılbaşı kutlama fotosunu gördüm, hepsi kadındı!

Düşün bunlar Nütopya'yı okuyorlar! Tek bir kadının okumasındaki sakıncayı ben algılamam, kadın olarak bakmam çünkü ona; ama mesela 8 kadından oluşan bir jüri okuyorsa orda işkillenirim... İnsanın gözü erkek aramaz mı...

Bu gericiliğin bitmesini dilerim yeni yıllarda. Tahminim 2089...

2. EMİR: BEĞENMEYECEKSİN

Yaşamın yazarları beğenmek gibi bir lüksü yok!

İKİNCİ

-İkinci kitapta sonra her şey su gibi aktı geldi...

-İlk kitap peki ama?

-İlk kitapta olan ilk kitapta kalır!

KABASABA

Ben iyi insanıyım dünyanın sen kasabanın...

KABAK

-”Hayır, Sisyphos mutlu değildir: İşinin anlamsızlığına değil yinelenmesine yabancılaşmıştır.”

-Laf söyledin, Barthes kabağı...

NİSPET

-Körler ülkesinde tek gözlü adam.

-Bu nispeten kolay. Herkesin gördüğü ülkede üçüncü gözü açık adam.

ŞAH

-Çevreni çok daralttın.

-Sıkılıp fışkırağım. Dışarda saklıyım ben.

RUH EŞİ

Ruhun maddeyi yenmesi.

MAYMUN’UN S’Sİ

-Sen zaten hep farklı bir maymundun.

-Ben hiç maymun olmadım...

FELSEFE YORUMLAMAYLA İLGİLİ DEĞİLDİR

Başlangıçla ilgilidir, başlangıcı takip etmek için geçilmesi gereken bir labirenttir. Diğer her kafadan bir sesin çıktığı ucuz olanına, Kelsefe denir.

ÖNÜMÜZDEKİ 100 YILDA KENDİNİZİ NEREDE GÖRÜYORSUNUZ?

10 ÇOCUK

10 çocuğum varmış. Bakıyorum şöyle. Birisi gözüküyor sağlam sadece gözüme. Diğerlerinin annesini merak ediyorum. Sadece onlar anneymiş.

İLİŞKİ 3’TEN OLUŞUR

Sen, ben ve bir yaşam. O yaşamı bulursak ilişkimizi buluşabiliriz.

DAHİ İLE BİLGE

Ayırıcı ve birleştirici.

KÖRÜN GÖZÜ AŞKTIR

YAŞ

-Yeni yazarlara ne söylemek istersiniz.

-Şunu: Yaşam bu işin bir parçası. Pardon yanlış söyledim: Bu iş yaşamın bir parçası... Yine mi olmadı; ama bunu kabul eden den den çıkar! Tamam şu: Bu iş ölümün bir parçası... Bu olabilir. Evet. Ya da yeni.

-Yeni mi!

-Yeni yazar demediniz mi? Yazar görmedim hiç...

GELECEĞİ ÇOK İYİ TAHMiN EDEMEMİŞSİNİZ...

O yüzden baltaladık...

HAK

Hakkımda istediğini öğrenebilirsin. Doğru soruyu sorman yeter. Ama kime soracaksın? İşte onu ben de bilmiyorum.

MUSALLA

-Ne ile öldürülebilirsin...

-Öldürülebilir olmamla.

-Nasıl ama!

-Onu da sen buacaksın... Saramago ile mesela.

-Okumuştum!

-Saramago beni okusun, ölürüm.

-Açık konuş...

-Hayaletimle... Açık mı yeterince... Onu bul, yer değişiriz.

-Musallat olursa ya?

-Kesin olur. Aslımdan iyidir ama...

DAKKA BİR GOL BİR

Kendi kalesine: “Kötü ve sadece daha kötü arasında seçim yapanların çağıydı.

ASILAN

-Bu asılanları anladım da bu yanındakiler neden?

-Asılanlar yalan söylediklerinden. Yandakiler ise yalan söylemeleri gerekirken doğruyu söylediklerinden.

ENTELEKTÜELGÜÇ

Niye hep yedekleri oynatıyorsun, esas takım nerde!

KEHANET

-Tüm kehanetlerin çıkıyor senin...

-Fal baktırmaya gelmiştik!

-Baktım işte.

TARİH

-99 kehanatin çıkmayacak, biri çıkacak.

-Tüm kehanetlerin çıkacak dedi bir önceki.

-Ama hiçbiri çıkmadı di mi!

-Aslında evet.

-Sonuncusu çıkacak. Hepsi doğru çıkacak dediğin kehanetin.

BARIŞ

-Ölümle barıştım.

-Hiç kavgalı olmamıştınız yanılmıyorsan...

-Yanılmıyorum. Ama barışmak başka şey. Ölüm değil yani.

İNSANLAR RÜYAMI GÖRÜYORLAR

Ben göremiyorum.

HER ŞEYE KURŞUN

-Otobiyografimi istiyorum.

-Yazmamı mı?

-Hayır sizinkini benimmiş gibi yayınlatacağım.

-İzin istiyorsunuz!

-Çok para ya da bir kurşun.

-Bir kurşun yetmez.

GELİŞ

-İki gelmeme nedenimiz var.

-Biliyoruz 1. ve 2. dünya savaşları

-Yok, kafkaesk ve matrix. Böcek ve pil.

IS

Çok sosyal bir adaya düşseniz, yanınıza ne alırsınız...

NÜTOPİKUS

 

KÖTÜ, KÖTÜ VE ÇİRKİN

 

BİR DERTLERİ VAR

 

YUKARIDAKİ MAHZEN

 

ARMATHOR

KESER MİSİN ŞUNU

Ben annemin kucağında oturuyordum çocukken neyse bu hikayenin devamını bilirsiniz

yo bilmiyorum

anlatmışlardır

yoo anlatmadılar da

duymuşsundur

keser misin şunu

bir kadın beni kesiyor o canım cicim diye

sonra

sen bebeksin nerden bileceksin

neyi?

öyle kadınlara aşık oluyorsun işte sonuçta

canım cicim diyenlere yani

sana hep keser misin şunu, dedirttiler di mi hayatta

KISIR

 

LUD WICK

 

KATİL VE GÖLGESİ

-Herkesi kurtaran adam katil çıkıyor.

-Nasıl anlaşılıyor?

-Herkesi kurtardığından işte!

SENİ YAYINLAMIYORUZ SAYGIMIZDAN

Ben de tükürmek istemiştim, oturup Nütopya yazdım (Nütopya’yı değil, Nütopya yazdım, Nütopya türünde bir eser yani.) Tokat, yumruk, uçan tekme vs gibi geldi... Yarabbi şükür bile diyemiyorlar bak şimdi.

DEDİ KUBİLAY

Kırmızı kart verdikten sonra ekrandan bakıp iptal eden hakem gibi kalacak insanlık geleceğe.

AHMET İNAM

 Mutluluk bir karakter özelliğidir. Buna benzer cümleyi sanırım ondan öğrenmiştim, almıştır birisinden ama önemli değil, bana onu hatırlatır. Bu kadar hatmetmiş bir insan için -felsefe ordinaryusu falan- çok yetersiz bir yaratıcılık. Bazı metinlerini okuyor söyleşide; kişisel gelişimci, olsun, diye dinleseniz bile sıkılırsınız. Niye diye düşündüm. Kimse de söylememiş. 20-30 kitabı var. Olsun; olmasın diyemiyorum.

BUTT

 

DOST BİRİKTİRDİM

Para bok gibi olduğundan ok gibi dost biriktirdim. Lazım olduğunda fırlatıveriyorum. Maksat işim görülsün.

ACI S.O.S.

Kötü edebiyat iyi edebiyatı kovar diye bilinirdi. Benimki hepsini kovunca nasıl da kötü edebiyat olduğunu anlamak için okumak zorunda kaldılar, başkaca da kalmadığından. Çok iyi iyinin düşmanıdır lafı da bu sayede değişti, gerçekleşerek. Bir de gerçek acıdır lafı değişti, şöyle ki: Gerçek, acısını kovar.

SOTORİ KANUNLARI

Kıllı suratıma bakmama gerek olmasın diye klonumu güzel bir kadın yaptırdım. Tam istediğim gibi yaptı kendini, ne de olsa ne istediğimi tam olarak biliyordu. Hoşlandın mı benden dedim, tabii ki dedi, hoş adamsın. Bunu hiçbir zaman anlamadım, ama anlaştık. Gerçi yasaktı ama serbest de olsa kimsenin kendisinden başka suratta bir klon istemeyeceğine inanırım, insancıklar... Klon kanunundan haberlere geçtik. Ölenlerin sayısı milyonları bulmuş. Zorunlu klonlar zorunlu olarak insanlık genine sahip olduklarından önce asıllarını sonra kendilerini geçmişlerinden kötülüklerden dolayı öldürüyordu. Bazıları önce bir dolu kötülük erbabını öldürdükten sonra intihar ediyorlardı; bazı klonlar ise bu işi meslek edinip intihar etmeden devam ediyorlardı kötülük sahibi olarak katilliğe. Engel olmuyorduk. Bizi iyiler ilgilendiriyordu. Neredeyse iyiler yani... Onlar da eziyet çektiriyor, psikolojik bunalımlara sokuyor, ruhsal hapisler yaşatıyordu sahiplerine ve başkalarına; cezasız kul olmaz... Hayatımız mutluydu; herkese bir klon kanunu sayımızı aşırı artırmıştı ve giderek azalıyorduk şimdi, kalitemiz artarak.

JÖLE KİLOMETRE

 

YİN YANG JUNG

 

KAĞIT

Önünde bir kağıt duruyor. Üzerinde başka şeyler yazıyor. Benim ona çıktı aldığım fikirlerim değil. Ama kağıda bakıp bana bir şeyler söylüyor. “Anlayamadım.” Önemsemiyor. “Ne demek istedin?” Suratını asmasını bekliyorum, asmıyor. Birileri gelip bir şeyler söylüyor, o bir şeyler söylüyor etraftakilere. Bazen kalkıp gidiyor, sonra geliyor, işlerine devam ediyor, benim fikirlerim dışındaki kağıt önünde. Ben yokum. Aslında biliyorum: Benle çalışmak, iş yapmak istemiyor. İşine devam ederken diğerleriyle, ben sadece orada oturayım. Karşısında, dizinin dibinde... Ben de kalkıyorum. Dolanıyorum salonu, camsız. İnsan niye böyle bir yerde çalışmak ister. Yaratıcı Yönetmen. Uzaktaki bir camı fark ediyorum, önce duvar sandığım. Oraya yürüyorum, dışarısı karanlık, kar aydınlatıyor. Çok güzel. Arkamı aniden dönüyorum, uzaktan bana bakıyor. Gitmemi istiyor da olabilir, belki yanlış düşündüm. Umursamazca ve umarsızca, dolanıyorum. İnsanlar işlerini yapıyorlar, gelip gidiyorlar. Çıkışa doğru yöneliyorum. Merdivene. Asansör de var. Paltosunu giymiş asansöre geliyor. “Ben bakıcam.” diyor, binip iniyor... Ben de yavaş yavaş merdivenlerden. Otoparkta karşılaşmak istemiyorum, zorlamak. Etrafı kolaçan ediyorum, boşken çıkıyorum. Bir anda yine uzakta karşımda. “Ayrılıyorum.” diyorum, biraz yüksek sesle. Bakmaya devam ediyor. “Sen yapamayacaktın.” Arkamı dönüyorum, bina çıkışına yöneliyorum. Hızlı ayakkabı seslerini duyuyorum. Sarılıyor. Öylece duruyoruz. Etrafımızdan iş arkadaşları geçiyor, bir dolu. Bize bakıyorlardır, fark etmiyorum. Utanmış olabilir, yukardaki soğuk kadın, ama bırakmıyor. Arabalar hareket ediyor, ortalık yine boşalıyor... Duruyoruz. Öyle arkamda sıkıca sarılmış. Gülümsüyorum. Bırakıyor. “Ne oldu? Farkında değilim.” Bu metni yazmışım ve ona veriyorum, diye hayal ediyorum. Bakıyor, ama yukardaki o başka şeylerin yazılı olduğu metni çıkarıyor. Gülüyor. Tüm gün ilk defa. Arabasının anahtarına basıyor. Sonra başka bir yöne başka bir yöne basıyor. Etrafımda dolanıp fazla uzaklaşmadan deniyor tekrar tekrar. “Seni de böyle aradım.” Sonunda uzaklardan bir yerden arabası bipliyor. “Hadi...” Yatakta sigara içiyor. “Bu ilk oluyor.” diyorum. “Dolu oldu sana” diyor. “Sigara!” diyorum. “Onu bilmem, ama seni izliyordum.” “Benimle çalışmak istemiyorsun.” “Çalışmayalım.” diyor. “Gel ve ajansta dur. Akşam da buraya geliriz.” “Kocan?” Şaşkın bakıyor. "Ayrıyız, bilmiyor muydun!” “Takip etmedim.” “Hatırlamıyorsun da.” İşe nasıl başvurdum, o mu beni çağırdı; hatırlamıyorum. Vücudunu, sevişmemizi de. “Bu sevişmemizi hatırlayacak mısın?” diyor. Birkaç kere sonra, evet.

KULLANIŞLILIĞINI ARAYAN EDEBİYATÇI

-Kitabımın adını aynen kullanmışsınız!

-Özür dilerim, farkında değildim... Ama bir dakika, benimki sizinkinden iki yıl önce basılmış.

-Kitabımın adının tek olmasını isterdim. Değiştirebilir misiniz!

Tİ SAYISI

-Topçunun Galaksi Rehberi'nde Douglas Adams, evrene kesin bir yanıt bulması istenen Dire Straits [Dar Boğaz] isimli bilgisayarın, yedi buçuk yıl çalışarak sonunda "32" yanıtını bulduğunu anlatır.

-42 olacak.

GÖKTAŞI TRAMVAYI

-Başka ufaklıklara müdahale edemeyiz biliyorsun dedi uzaylı.

-Tamam da ben etsem.

-Başka ufaklık diyorum!

-O kadar yani... Üçüncü dünya savaşı mı?

-Keşke...

-O kadar kötü yani!

-Savaş nedir ki... İnsanlar ölür.

-Mimari? Çok güzel şehirler var, en azından binalar.

-Mimari nedir ki! Küstahlık...

-Hadi canım!

-Mimar olsan şu en edebiyata yaptığını mimariye yapacaktın.

-Olabilir...

-Unutmak, beklemek. Beklemek, unutmak. Son kurbanın. Moris Blackcat.

-Tüm kitaptan topu topu iki cümle çıktı.

-işte bunu diyoruz... Her şey yolunda.

-Diyoruz’lar da bir göktaşıyla mı yok oldu.

-Bu yüzden müdahale edemeyiz. Ama sana...

(ÇEVRİLEMEZ DEĞİL) ÇEVİRMEN HATASI KAÇINILMAZ KİTAPLAR

1. Kadın onunla konuşuyor, o işitmiyor, ben kadını adamda duyuyorum.

2. -Kaçınılmaz olanı reddediyorsun. -İmkansız olanı. -İmkansızı kaçınılmaz kılıyorsun.

Yani... Pas da gelmedi, absürt, absürd, absürtük, ironi, tersinleme vs, bahska, sachma başka, saçma başka.

-Çevirmen sorunudur belki Murat? (Neden, çünkü koca koca Moris!)

-Çevirmen de anlamamış ne çevirdiğini!

İYİ: ANCAK İKİ KİŞİ.

-Sana o kadar da iyi davrandık, o ise kötü davrandı. Ama onu sevdin!

-Ben kötü biriyim çünkü.

-Hata ettik demek! Ama kötü biri nasıl sever?

-O iyi biri.

-Ona gidelim o zaman.

-Kötü davranırsınız... Sizi bu yüzden de sevmedim.

RÜYA

-Rüya görmüyor olamazsın!

-Az da olsa kabus görürüm. Kabuslarımda hep rüya görüyorumdur.

-Bu korku neden?

-“Rüyalar yalancıdır, yatağına işemek, gerçek olan budur.” Cioran

YAKAR TOPLUM

Bir şey yazdım ama yayınlamaya utanıyorum...

(Keşke böyle bir toplumda yaşıyor olsaydım.)

BİLANÇO'T

 

KÖR GÜCÜNÜ KÜTÜRDETTİĞİMİN

 

OTO TİRE

İyi denen okur özgür biri değil, otoriteye saygılı.

İyi eleştirmenin özgür bıraktığı okur, tek iyi okur.

İyi eleştiri sadece olumsuz olabilir. Bir eserde neleri kaçırdığının okura gösterilmesi tabii ki iyi bir şeydir; ama o kadar da önemli değildir; en azından nicelikte; çünkü böyle eserler azınlıkta.

Bir eserde nelerin abartıldığını göstermek sadece sanata değil hayata katkı yapmak, hayatta nelerin kaçırıldığın okura göstermek demektir, çok önemlidir. Zaten nicelik olarak da böyledir: Böyle eserler çoğunlukta.

Yazdığım gibi: İmza toplamayalım; imza çıkartalım.

Eserlerin üzerini tümden çizemeyebiliriz; parça parça otoriteyi sallayalım-sallamayalım: Oto Tire. Kelimelerin üzerine tire atarak başlayalım.. (Mesela burda ben, tire’yi bağlamımda kullanmak istiyorum ama olmuyor-olmadı. Silinebilir. Silmiyorum: Böylelerim azınlıkta.)

İKİ BASKI REJİMİ

Kitabın iki baskısı yapıldı, ama onlarca farklı okuması denendi... Birinci baskıdan ilk sayfayı ve ikinci baskıdan ikinci sayfayı okuyup bir kedinin gözlerine bakınca ipnozite oluyordunuz. Sonra da böyle ilk baskıdan tek numaralı sayfalar, ikinci baskıdan da çift numaralı sayfalarla devam ediyordunuz; kediyi isterseniz göndererek. Diğer farklı okumalar özle bir işe yaramıyordu, eğer kendinizi kandırmıyorsanız. Zaten ipnozite olmak da yanlış anlaşıldı -herkes ipnotize olmak sandı- oysa sadece nefes almış oluyordunuz, ilk nefes alışınızmış gibi...