Roman'ın doruğu

Tanrım neden muhtaç bıraktın beni bu insanlara:
Hani her zaman üstünde olacaktım onların:
Neden güdük yazarlar gibi bir hayat dramına çektin beni:
Senden asla büyük yazar olmayı dilemedim:
Hayatımı bana geri ver:
Hayatımı geri istiyorum:
Kibirli mi davrandım:
Sen de onlara katılıyor musun, beni kibirlilikle eleştirenlere:
Yaşadığımın yarısı kadar kibirli olduğumu sen de mi göremiyorsun:
Bunu da mı kibir olarak değerlendireceksin:
Söyle bana:
Neye ihanet ettim:
Söyle:
Yoksa sen bana ihanet etmiş olursun:
Eyüp gibi mi yapacaksın beni? Her şeyimi elimden alıp sana boyun eğmemi mi bekleyeceksin:
Çok beklersin:
Bindiğin dalı kesiyorsun:
Sen olmasan ben olmazdım, kabul, ama ben olmasam da seni kimse bilmezdi:
Daha kötüsü:
İyi bilmezdi:
Kim savunurdu seni:
İyi seni, bu kötü insanlara:
Ne Tolstoy ne Nietzche:
Seni anlatamaz insanlara:
Ben anlatabilirim:
Arkamda olmaya devam et:
Sana ulaşacağımdan mı korkuyorsun yoksa:
Babil kulesini yapanlara ettiğin gibi kendimle anlaştığım dilimi mi karıştırıyorsun:
İnsanlarla anlaştığım, beni sevmelerine alıştığım ruh dilimi mi karıştırıyorsun:
Bunu yapma:
Sen bu değilsin:
Sen nasıl insanı, beni aşağılarsın:
Bunu yapamayacağını yazdığım için?:
Otur:
Otur artık:
Gücünü kötüye kullanma:
Seni uyarıyorum:
Benim kafamdaki hayat tasarımının dışına çıkarsan kendini yalanlamış olursun:
O kutsal oldukları söylenen kitaplardaki acımasız Tanrıya dönersin:
Gafillik etme:
Yaşamımdan çek elini:
Bana meydan okuma:
Kısa Çöp’deki ressam gibi davranmama neden olma:
Yenilirsin:
Vaktim yok seninle uğraşacak; seni tasarladığım gibi kal:
İnsanlarla uğraşmaya dönmeme izin ver:
Bırak geçeyim:
Beni çarmıha gerdirme:
Sana tapmayacağım; otoriteni kabul etmeyeceğim:
Bana verdiğin aklımın otoritesinden başka otoriteyi dinlemeyeceğim:
Beni ne sandın:
Ben senin bildiğin peygamberlerden değilim: