Yazdı geçen gün

"-Söylenmesi benim üzerime düştüğün kani olduğum şeyleri söylemiş olmasından ötürü Macbeth’i hiç affetmeyeceğim.
-Burada artık haddinizi aşıyorsunuz.
-Sakin olun, göründüğümden çok daha mütevaziyim."

Sanıyorum Cioran idi, sakin olun, diyen. Ben olsam şöyle derdim:
-Burada artık haddinizi aşıyorsunuz.
-Birisinin haddini aştığına hükmetmektir haddini aşmak!

Ama Cioran’ınki toplumsal anlamda daha başarılı bir cevap. Nasıl güzel alttan alıyor, sakinleştiriyor gazeteciyi.

Cioran çok ilginç bir karakterdir. 20’li Yaşlarına Gelmeden Çocuğumu Asla Sokmayacağım Pasajlar dizisinin en azılı elemanı olacak yazdıklarıyla, ama, sohbetlerini okuduğunuzda, kişiliğini daha iyi tanırsınız, bir umut, hatta mutluluk bile verir size. Doğal bir uzantısıdır onun umutsuzluk, sağ koludur. Canım sıkılıyor demiştir gençken, daha çocukken annesine, annesi de keşke doğururken düşürseydim seni diye azarlamıştır, ama bu azar, tam tersi bir etkiyle, doğmuş olmayabileceğini düşündürttüğünden, bir çeşit arınma gibi gelmiştir ona, rahatlatmıştır, sanki aslında doğmamış gibi… Doğmuş Olmanın Sakıncası Üzerine kitaplar yazmış olsa da, konuşmalarından anlarız ki, aslında abartıyordur.

Keyifli bir adam bile olabilir, Cioran.

Ama tabii buradaki konum, sohbeti “yönlendiren” gazetecinin tutumu!

(Bir arkadaşım, en sıkı okurlarımdan biri, “sanki kafanda söylemek istediğin çok şey var da hepsi karışıyor gibi, ya da oturmamış gibi, daldan dala akıyormuşsun gibi. Tam tarif edemiyorum. Her cümle başlı başına bir konu gibi. Çok yoğun yani.” yazdı geçen gün.

Tamamen haklıydı, bunu ona söyledim, ama şimdi başka bir şey daha söyleyeceğim:

-Demiştim ya kimseye yazmıyorum diye, ama inanmamıştın, işte.

)


“Birisinin haddini aştığına hükmetmektir haddini aşmak!”

Peki buna cevap verilemez mi?

-Burada artık haddinizi aşıyorsunuz.
-Birisinin haddini aştığına hükmetmektir haddini aşmak!
-Sizin şu anda yaptığınız gibi…

İşte, bu yüzden, “doğru adam” tanımı önemli. Başkası yapsa yanlış olacak şeyi yaptığında yanlış olmayan adamdır doğru adam.

Çetin Altan geldi gene aklıma, şu adamı gün aşırı konuştursalar, yazıları değil sadece, konuşmaları, saçmalamaları hatta, hakaretleri bile: Şuna benzer bir şey demişti: “Bir şeyi yapmanın doğru zamanı yapmayı istediğin andır, sonradan zamanıydı ya da değildi derler.”