Tüm metinler açılan bir bilgisayar dosyasına alınır bakılıp silindikçe tümden kaybolurlar. Dünyadaki her kopyası, yazarın bilgisayarındakiler, hatta el yazmaları da silinir. Kötülüğü süper engellemek budur. (Tolstoy Aptallığı metnim var, onun da götü kalkmasın.)
Mesela:
"Ama kötülüğü göstermek onu yeniden etkinleştirmek, tekrar ruha bulaştırmak anlamına gelmeyecek midir? Dahası, tıpkı pornografideki gibi karanlık bir büyülenme doğurmayacak mıdır?
Ayrıca biliyoruz ki, sınırı geçmenin bir ayartıcılığı vardır. Romanlar, nice “normal” ya da “ahlaklı” kişinin bu sınır aşımlarının, düşüşlerinin hikâyesiyle doludur. Zaten roman daha baştan hep bu tür sınır aşımı durumlarıyla ilgilenmemiş midir? Büyük Tolstoy çoğu sanat eserini bu yüzden mahkûm etmemiş midir?
Böyle bakarsak sanki her ahlaki buyruk kendi içinde aynı zamanda çiğnenmeye çağrı yapar, buyruk olarak kalabilmek için çiğnenme olanağını hep canlı tutmak ister."
-----
Çocuğu gelip e sen karanlık büyülenme (ve binlerce saire) demiyor muydun ben de öylece öldürdüm dese. Kitabını yakmaz mı bir yazar. Çocuğuna geç de olsa bir ders vermez mi.
Savuşturalım:
-İki tane adamla olmak istiyorum.
-Bana ne!
-İkisi de sen olacaksın.
-Şimdi kıskandım.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder