Emre önce havaya düştü. İnsanın duygularını havalandırdı. Ruh ölmeden huzura erdi. Yeni başlangıçlar düşünenler çoğaldı, azaldı. Emre sonra mutfağa düştü. Pardon toprağa. Maddi olanaklarını artırdı insanların. Hangisinden istiyorlarsa. Kimi paraya, kimi kariyere, kimi karıya, kocaya... Suya düştüğünde Emre, yüzdü. Sonra daldı. Dibe doğru korkusuzca gitti. Karanlığın en kara olduğu yer, aydınlığın başlangıcıdır. Bu saçma lafı hatırladı ve lafı deldi. Havaya ve karaya nasıl sızdıysa derinliklerine öyle sızdı. Baştaki ruhun.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder