ŞEYTAN: RAHATI KAÇAN.

Şeytan dünyaya inmiştir ama kötülük yapacağında donakalıyordur. Bedenini aldığı iyi insanın engeline takılıyordur. İyi ruh öyle bir yönetmiştir ki bedeni, o bedeni kullanarak kötülük yapılamıyordur. Şeytan bile yapamıyordur. Şeytanın yaveri de zengin birinin bedenini almıştır, paraları olsun da istedikleri gibi davranabilsinler diye... Ama Şeytan o kadar parayla bile istediği gibi davranamıyordur. Bedenin sahibini daha çok merak etmeye başlar. Zeki bir adamdır ve çevresinde belli bir güvenilirliği vardır, sadece bu yüzden istemiştir o bedeni. Oysa şimdi çok daha fazlası olduğunu görüyordur. Bu, Şeytana ilginç gelir; bunla da eğlenebilirim diye düşünür. Eksik bir kariyeri vardır bedenini aldığı iyi ve zeki insanın. Bunu yaymak da bir kötülük gerektireceğinden çekici gelmiş olabilir Şeytana. Ama yaveri şüphelidir. Doğruluktan uzaklaşıyorsunuz amirim der. Ne doğruluğu? Siz Şeytansınız. Düşünülmemişi yapmak da bir çeşit Şeytanlık değil mi! İyilikten dolayı azap çekmiyor musunuz diye sorar yaver. Gayet iyi hissediyorum der Şeytan. Kalıbını sikeyim şu adamın der yaver... Ruhunu mu kastediyorsun diye sorar saf saf Şeytan... Bu bir tuzak olabilir der yaver. Bu adam gerçek bir Şeytan olabilir. Belki de yaşlanıyorsunuz... Gerçek bir Şeytan lafına alınmadığını fark eder Şeytan... Öyleyse o zaman diye devam eder yaver, böyle yaşarsanız ölünce nereye gideceksiniz? Ya cehenneme almazlarsa sizi! Hem böyle iyi ahlaktan etkilenmiş bedenin içinde cehennemde gibi olmalısınız... Yoo, dedim ya, gayet iyi hissediyorum... Yaver onu dinlemiyordur; sizin yeriniz kesinlikle cennet olacaktır... Cennet fikri hiç bu kadar çekici gelmemiştir Şeytana... Yoksa, der; ben bir melek miyim? Allah korusun der yaver. Dik başlıdır her zamanki gibi Şeytan; tabii tersten; olabilir bu, der. Kaleyi içten fethedersiniz belki bari diye yüreğine su serpmeye çalışır yaver. Kimin yüreğine? Yaver olarak kendinin? Melekliğe ramak kalmış Şeytanın? Ölü iyi adamın, hem de zeki? Benden sonra Şeytan, der dalgın Şeytan... Tüm geçmişi ayrıntılarıyla hatırlıyordur, bir tek an hariç: En iyisi olamam, demek en kötüsü olacağım, dediği an.