Biriktirmeyi anlayamam. Dergileri
n sadece kapakları, beğendiğim metin varsa o sayfalar, bir de kendi metnimin söyleşimin çıktığı sayfalar kalmıştı. Gerisini yırtıp ayırmıştım dergilerden. Zevk de vermişti bu bana. Şimdi bilgisayara aktardım onlar da gidecek. 100 kadar fotoğraf. Edebiyattan anladığım bu:))) Sonuçta hepsi Nütopya'da var; Nütopya'dakiler bunlarda yok... Ama hepsini bir hikayede birleştireyim istiyorum, başlık da şu yukardaki olabilir.
2.
Eskilerini atmak isteyenlerin kötü hatıralardan kurtulmak için olduğuyla ilgili bir sahne vardır Issız Adam’da. Ben eskileri atarken onları özümsemiş, aşmış, geçmiş hissediyorum. Dergilerin yayın hayatına son verirken de elimde tek kalan Kısa Çöp kitabımın arasında (blog açtım, orda var) bir arkadaşımın yazdığı düşüncelerine rastladım öykülerle ilgili. Çoğu eskimiş, aşmışım tabii ki, anı olarak fotoğrafını çektim aynı şeyi hissederim. Ama bir cümle geleceğe taşınabilir:
“Bence büyülü süreçlere ek misyon yüklemek ancak o büyüyü yaşayamayan ya da yaşasa bile hissedemeyenlerin uydurduğu bir şey.”
Bu kadar beybi, anlayan anlasın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder