Kötülük sınırsızdır denir, acaba o yüzden mi görülmez iyiliğin (bir) merkezi olduğu.
İki kapılı bir han değil hayat, iki çıkışlı bir labirent. Çıkışların biri girdiğin yerde, biri merkezde. Çıkamayanlar: Merkezi bulmadan kaybolan. Bulup kaybolan. Bunlar yenilenler. Çıkanlar: Merkezi bulmadan çıkan. Bulup çıkan. Ama bu çıkanlar da berabere kalmışlardır aslında. Çünkü esas çıkış: Merkezi bulup aşan-öteye geçen.
Çıkanlar, bu aşkınlık yolundan dönenlerdir aslında, alkışlanırlar dışarda, oh, rahat, yükselmedi standart.
İki kapı dediğin han kapısı; oysa bu labirent kalibresi…
Çıkanlar, bu aşkınlık yolundan dönenlerdir aslında, alkışlanırlar dışarda, oh, rahat, yükselmedi standart.
İki kapı dediğin han kapısı; oysa bu labirent kalibresi…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder