-Tarih, felsefeye günah çıkaran bir tövbekar gibidir.
-Niye günah çıkarıyor, her şeyi mi yanlış yapmış?
-Hayır... Tövbekar başından geçenleri en ince ayrıntısına kadar, hatta eğlenerek anlatır, ama bunların içine kendini yerleştirmez.
-Nasıl bir itiraf bu, ne biçim bir günah çıkarma! Böylece yine yapacak! Felsefe anlamsız işine haybeye devam etsin diye...
-Amaç, felsefenin kendi üstünlüğüyle tarihi bunaltmaması, yıldırmaması.
-Üstünlük itirafı oldu bu!
-Çünkü tarihin çekiciliğine kanabilir ve onun bolluğundan ötürü amacından sapabilir.
-O zaman felsefe de günah çıkaracak birini bulmalı.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder