İlk intihalimi John Cheever’ın Yüzücü adlı eserinden yapmıştım. Kimse fark etmeyince devam etmedim... Bilerek yapmamıştım; çünkü Cheever’ı tekrar okurken fark etmiştim. Esinlenme idi tabii, ama üzülmüştüm yine de; konu mu kalmamıştı (yazım tarzı mıydı çaldığım; tam hatırlamıyorum.) Sonra Raymond Carver’ın bir öyküsünü kendimce bitirdiğim ama Carver’ın benden intihal ettiğini anlatan, suçlayıcı ama affedici -yüce gönüllü- bir öykü yazmıştım; olur böyle şeyler falan diyordum, kendi öykümü de ne hikmetse bulamıyordum öykümün çekmecelerinde... Benim Bitirişim idi adı.
Diyeceğim: İntihal suçlamalarına öncelikle inanmamalısınız. Çünkü bunlar genelde üçüncü sınıf okurlardan çıkar. İki eseri de okudum, intihal var, diyenlerin de zaten %95’i üçüncü sınıf okurdur.
Zaten buna gerek bile yok; toplasan kaç tane konu var ki vs... postmodernizmde bu artık bir tarzdır vs... ama: Dünyada intihal yapmalarına, kendilerinden yapılmasına gerek olmayacak kadar bolca üçüncü sınıf yazar var zaten...
Diğer kibrit çöplerinden uzun tutulup gözünüze gözünüze sokulanı mı seçersiniz,
yoksa arkalara saklanmış olanı mı, seçmeyesiniz diye? Düzgün bir sırada duruyorlarsa sağdakini mi soldakini mi? Rakibinize mi öncelik tanırsınız, kaderinizi onun ellerine teslim ettiğinizi bilerek? Cesurca atılır mısınız yoksa, o kadar çöpün arasından bula bula kısasını bulabilecek olmanın enayiliğini de göze alarak? Her defasında kısa çöpü çekecek kadar şanssızken, elde uzun çöpün belki de hiç olmadığından şüphelenmez misiniz? Peki ya hep uzunlardan birini çeken ve güvenle devam eden biriyken, artık tüm olasılıkları tükettiğinizi, size uzatılan elde sadece tek bir çöp kaldığını, bir gün geç olsa da anladığınızda ne yaparsınız? Ya da uzunu çeker sevinirsiniz; bir de bakarsınız, diğerlerinin hepsi kısadır, kaybetmişsinizdir. Kısayı çekmek de hep kaybetmek demek değildir o zaman... Belli mi olur, belki de siz kısa çöpü çekmek için yaşayanlardansınızdır... Yani aslında hikaye daha yeni başlıyordur siz elinizde kısa çöpü tutuyorken... İşte şu an sizin başınıza gelen de bu...
İma-imla-mantık hatası gibi görülen metinler özellikle öyledir, alıcınızın ayarıyla zevkle oynayın.
KOMEDİN: Bunlar şehrimizin ileri gelenleri... Bunlar da şehrimizin ileri gidenleri................................. HAVVA TAHMİN İSTASYONU: Bir kadını çözmek için önce onu bağlamalı............................ ABSÜRTÜK METİNLER: -Memelerin elimde, fidyeyi vermezsen. / -Fidye ne? / -Kalçaların................. REKLAM ARASI: Sanatçılık işte; zaafları sanata dönüştürme zanaatı............................ YAŞAMA DÜŞKÜNLER EVİ: “Bizim ülkemizdeyse bu, bayım, dik dik bakanın diğerinden cinsel açıdan hoşlandığını gösterir; o yüzden kaçırdım gözlerimi...”.............. KARA İZAHÇI: Aşk ile akıl arasında tercih yapmak anne ile baba arasında tercih yapmak gibi bir şeydir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder