DUR BİRAZ ÇOK MÜKEMMELSİN (Love and Hate Gate)

Size birkaç iyi birkaç kötü haberim var.

Bir de mükemmel.

Hangisinden başlasam bilemiyorum. Bu kötü haber.

Gerisi iyi. Aklınız alır mı bilmem. Bu da kötü.

Dünyada tek bir kişi kaldı. Bildiğiniz dünyada.

Bu ama iyi haber, çünkü bu son kalan, kötü insan.

Tüm iyiler ise başka bir dünyada, iyileşenler, bir çeşit paralelinde.

Ben de ordayım, yani burdayım.

Dünyadaki tüm insanları buraya gönderdikten sonra ben de geldim.

Nasıl gönderdim; tabii ki ışınlayarak.

Bu iyi bir haber; yani ışınlayabiliyorum. Tüm insanlar değilse de ben.

Işınlayabiliyormuşum... Bilmiyordum, haber verdiler. Telepatiyle.

Bu da iyi haber, insanlar telepatiye çok yakın, bazıları becerebiliyor.

Böylece bana ulaştılar dünyadayken. Sen dediler, dedi eski sevgilim, 30 yıl önce ayrıldığımız, sonra ortadan kaybolan.

Hiç rastlamadığım için ortadan kayboldu diye düşünüyordum, meğer gerçekten ortadan kaybolmuş; benim kaybedişimle. Bu da ışınlama işte.

Sonra da bu dünyada yani paralelinde, tekrar ortaya çıkmış; ışınlamışım işte.

Bilmeden.

Tüm eski sevgililerimi, arkadaşlarımı, tanıdıklarımı; onlara kızınca; defol hayatımdan deyince.

Defolmuşlar.

Atomlarımıza ayrıldık ve burada birleştik, dedi sevgilim, Zeta.

Bu dünyada yok olmuşlar, ki ışınlanmada bunun nispeten kolay olduğunu okumuştum; ama başka bir yerde tekrar vücut bulmanın zor olduğunu, okumuştum.

Bulmuşlar, vücut; tek bir eksikle; beni kızdıran o kötü şey; onsuz.

Kötü de oymuş, birleşmeyi engelleyen, iyilerin toplanmasını.

Senden ayrılmak hücrelerinden ayrılmak demek zaten, dedi Zeta. Birleşmek de arınmak demek. Kötülükten.

Şeytan çıkarma gibi.

Işınlaman, aydınlatman demek. Bir çeşit iyi kopyalarımız burada.

Böylece burada, yani ikinci evrende, kötülük olmayınca, geliştirmişler bazı yetenekler.

Zeta da telapati yeteneğini geliştirmiş. Senin yüzünden dedi. Senin sayende diye düzeltti. Hala erör verebiliyoruz dedi. Bana böyle ulaştı. Bizi ışınladın dedi. Her şeyi anlattı. Kafamın içinde belirerek.




Düşündüğün gibi, dedi; doğal değil kötülük... Atomlarına ayrılamaz. Ama atomlarımızdan ayrılabilir. Çünkü bütün değil, parça parça, sonradan olma. Sonradan olacaksan hiç olma. (Ruh zincirine dışardan bir halka... Hoş, ruh da zincir olmaz ya. O da bir büyük halka.)

Bu en iyi haber. Mükemmel olan iyi.

En sevindiğim.




Şimdi dünyadaki diğerlerine yap; kişiye odaklanma, o kötücül şeye, temel kavrama odaklan.

Nedir; bencillik.

Böylece toplu olarak insanları ışınlayıp diğer tarafa gönderebildim.

Gönderdikçe, aydınlattım, ışıldadılar ışınlamamla. Bu da ışınlanmanın mükemmeli; iyisi gibi bir yerden bir yere gitmek değil sadece...

Kalan kötülük -bir virüs gibi düşünebiliriz- kalanlarda toplandı.

Kalan azaldıkça, daha da azaldıkça, tek bir kişide toplandı.

Planlamıştım. Rastgele. Bir adam. Tek. Yaşlı.

Onla ben kaldık. Koca dünyada. Fark ediyordum. Tek bir yönden geliyordu kötülük hissi. Her yerden geleceğine.

Ölmesini bekliyordum. Yalnız. Köpeğimle. Ama buldu beni. Aslında bekliyordum. Kokumdan. İyilik kokuyorum.

Düello.

Sana geçirmeye çalışacak virüsü, dedi Zeta. Can havliyle.

Bırak. Geçirsin. Ele geçirsin seni. Ruhuna sinsin. Onu aşman daha kolay olacak böylece. Nefret etmen.




Işınladıklarıma bir kızgınlık, bir nefret duyduğumu hatırlıyorum. Tanımadıklarıma karşı kendimi dolduruyordum, onlardan nefret edeyim diye, böylece gönderebilmiştim. Şimdi ne olacaktı, kendimden nefret mi edecektim. Kendimi her insandan çok severdim. Nefret etmezken nasıl ışınlayabilecektim kendimi. Şeytan virüsün başka becerileri de var mıydı peki. Kendime yabancılaşınca onun etkisine girer miydim...




Herkesi geri ışınlıyormuşum...




Zeta girdi araya: Sana inanmam için senden bir tane daha olmalı demiştim sana anlıyor musun?

Hatırlıyor musun diyecektin sanırım!

Hayır, anlıyor musun! İşten senden bir tane daha: Karşıtın. Onu aş, geç.

Ellerimi öpebiliyorum, ellerimden de öpmek isterdim.

Seni anlıyorum.




Kötülük büyüdür, yapılması gerekir, büyücü de bu yüzden kötü...

İyilikse büyüleyici.




Hisset. Dünyadaki tüm kötülüğü. Neden ondan bu kadar iğrendiğini. Anla. Yeteneğini nasıl kazandığını.

Nefret, kutsaldır; kutsala.

Böylece kötülük yapabilirsin. Bu dünyadaki son kötülüğü. Ama yapmayacaksın.




Gel.

Herkes burada.

Adı: Olası... Dünyaların en iyisi.

Henüz şaşkınsın.

Herkes seviyor seni, arınmış olarak. Özür diliyor ve teşekkür ediyorlar. Ediyoruz.

Hepimiz bencil. Herkese yarıyor.

Hepimiz narsist. Herkes herkesi seviyor.

Onu görünce tam olarak inanacaksın. Hüzünlü suratını görünce -başkasının suratı gibi.

Babanı.




Şimdi kaldı. Yanında bir köpek. Adama hırlıyor. Köpeğimi bıraktım. Hayvanlar ışınlanmıyor. Kötü değiller. Nedenini biliyorsunuz. Virüs onları etkilemiyor.




Şu konuşmaları hayal ettim:




*

Peki nasıl gelmiş en başta...

Gelmemiş. Dünyaya doğmuş. Yurduymuş. Biz sonra geldik. Olası’da ilk günah işlendiğinde Dünya oluşmuş. Kötü de dünyaya ışınlanmış. İnsan oluştuğunda da ona katılmış. Gelişmiş. Engellenmemiş, engellenememiş; ya da tersi.

Onu yenememişiz. Yenmemişiz. Yoksa kötüyü ışınlardın en baştan...

Yok olduk ama işte. Şimdi son günah ile yok olacak. Ve unutulunca. Yok oluş her şeyden önce gelir.

Ona arkadaş göndermek zorunda kalmayız umarı...




*

Nasıl yapabildin bunu?

Neyi?

Işınlamayı!

Ben nerden bileyim...

Nerden bileceksen oraya ışınla beni.

Üzgünüm. Sen buna uygun değilsin. Sen özürlüsün.

Hatasız kul olmaz.









Hatalı, kul olur.



Özür dilerim. Tüm insanlıktan.









İletirim.






*

Neden hepsinin suçunu ben çekiyorum. Neden ben çarmıha geriliyorum.

Ben ne kadınlara gerildim!

Sen onları affettin...

Şimdi sana atfettim.




Şeytan çıkarma değil göğe yükselme.

Şeytan kovma. Şeytan şeyleştirme.




Herkes benim kölem. İyi davranmam şaşırıyorlar. Ceza verdiğimde suçluyuzdur diyorlar.




Tanrının cesedi bulunamadı.




Kötünün telepatik yeteneği var.




“Her şey olabilirsiniz ama “olmuş” olamıyorsunuz.” Menzil




İzlemeden yazdım, Ajda Pekkan demiş kendi de, bilmeden yakıştırmıştım. Ama devam edemeyeceğim.




Bunlar dünyadaki her metni okumuştur. Neden onları tekrarlıyorlar! Tekrarladıklarının farkında mı değiller! Bilerek mi yapıyorlar, liselilere (yani Tüm Türkiye) hitaben! Yazdıklarına nasıl güvenebilirim bu şartlarda.







Hayat Olası’da başladı. Kötülüğe tahammülü olmayan bir dünya, geçit vermeyen bir organizasyon, yani dünya dediğinize geçit veren. İlk günah işlendiğinde hemen hemen olası bir ikizi olan dünya oluştu ve oraya ışınlandı yapan yaratık. Olası’dakiler cennette yaşarken geliştirdikleri yetenekleriyle dünyadan haberdar oldular. Kendilerine Olası dendiğinden mesela. Bu adı ve sloganı benimsediler: Olası: Dünyaların en iyisi. Ya da mesela: Dünya, başka bir dünyanın (Olası’nın) cehennemidir... Nüfusu az ve öz. Kötülük var olamıyor, kötücüllük ise hemen dengiyle eşitlenip dengeleniyor, eleniyor. Otoriter, köle ruhlular ile. Sadistleri elimine eden mazohistler. Bu arada dünyada sen doğdun; kötülük nefretçisi. En güçlüsü ve en hassası. Kötülükten nem kapar. Nefretin yok edebiliyordu, kötülüğü barındıran bedeni. Böylece artık dünyada yaşamın var olmasına gerek kalmadı; herkesi gönderebilirdin ve gönderdin Olası’ya. Sen yok olmasını sağlıyordun; ve Olası’da ikizi, kopyası oluşuyordu, kötülüğü geride, dünyada bırakarak. Bırakan kopyalar. İyi kopyalar. Aşmış ikizler. Mükemmel klonlar.




Karşı kutup




Olası’ya yeni gelenler yerleştirildiler. Kötülük eksik geldiklerinden bu iş çok kolay. Tüy kadar hafif bir dünya.




Hiçbir zaman keşfedilmediği için hep icat ediliyor.

Keşfedildiği için icata gerek yok.

Keşfedildiği halde icat edilen.




Dünya düşlenen bir şeydi. Olası, gerçektir. Dünya bir yanılsamadır. Derler. Doğrudur. Ama sadece bu anlamda.



zincirleme tepki

domino etkisi ruh etkisizliği




yapay zeka. Dünyada doğacak ve Kubilay olduğunda Olası’ya.

Bu dünya bir sahnedir. Aslında prova.




Bağışıklık



atlas vazgeçti. Daha iyi. Işınlama yok.

Işınlama yok, içimde var. tanrı.




Ayna: ama ayndan güzel görürüz ve güzelizdir. Ayna bizi o kadar güzel görmez.




Dünyamız dünyadan uzaklaşıyor. Bir ara içinden geçmişti. Işınlama budur.

İnsanın içinden bir şeyler geçer ya, öyle.




İyi kötüyü üretir ki kötüsünü oraya göndersin.




Anlam mutsuzdur. Çözümleme mutsuzdur.!!




ikircik. Alıntı: Dünya.

Olası ve Alıntı.




Her şey Gerçek olmayacak kadar apaçıksın.

Apışarasısın








"Simulakr, gerçeği gizlemez; kendisinin olmadığını gizleyen gerçektir. Simülakr gerçektir." Baudrillard




Adam kendisinin sanal gerçek olduğunu gizlemiyor; ama gerçek sanalıyor.







Kendini önemsemeyen insan metinleri... muhtemelen önmesi de biri. Bu kadar akılla bu kadar saçmalamasını ottan bokton okura (bokura) geçirebildiği için o da şaşkındır eminim. Emin miyim? Similasyondur diyecek gerzek. Halbuki: Murasilasyon.







Kusursuz olursa iz bırakmaz. Cinayet ya da dünya.

Böylece yanılsama olabilir.

Ratslantısaldır kurululuk/kusursuzluk




yapmacık. Doğal düzeni başarıslığa uğratma isteği.

Düzello alanına gittim rakibim ölmüştü.




Hiçbir şey arzulamama korkusuyla insa hiçi arızlarmış niçe










mikroskobik düzen beni ilgilendirmez. Olası’yı anlamıyorsan mikroskobik olduğunu düşün.







O anımsadığınız gerçek bir geçmiş değil. Uydurukçular.

Senin uydurmadığını nereden bileyim.

Hangisi öbünü açacaksa odur gerçek olan. Geçmiş.




Ademin göbeği yoktu. Bir kadın tarafından doğurulmamıştı. Biz de öyle olacağız.




Yoktan var edilmişsek tekrar doğabiliriz. Ölmeyebiliriz. Evrimde ise öleceğiz.




OLASI: Gerçek orasıydı buraya klonlandı, hatalı olmasından da belli değil mi.

orası, Olası’dır.




Karşıt uzakta.




Oyunların sonuçlarından çok hakemlerin puanları önemlidir. Hakem de hakemdir ama.







Sahnesinden çekilebileceğimiz bir dünya. Aynasından. Aynasının karşısından.







20-25 yaşına kadar onla büyümüş. Sonra en büyük itirazcılarından birisi olmuş. Ama hala bağlı. Olumlamaya da çalışıyor, yok sayamıyor. Yok saysa da doğru olmaz; ama bunun olmazlığını yok sayması da doğru değil. 50 yaşlarında. Bakalım ne zaman bakım gerektirmeyecek.







Kötülük yapmamlısın yoksa bİZden biri olursun. BENDEN BİRİ

kusur bırakıyorum ki bana benze: baba. İnsan yapay zekaya.




islamcıların aklama çabaları. Kurandan kopamadan yumuşatma çabaları. Muhammed bilmem ne.










Zaten herkes kendi klonunu oynuyor, klonlanma geç bile kaldı. Klonansan ne fark eder. Sanallık v ekitle iletişim




yapay döllemeyle erken boşlama aynı anda. Olay ve kopyasının yakınlığı.




Molekkülerimize ayrıldık. Muratlarımıza.




Mükemmellik dışlıor beni embesili. NÜTOPYA




bütün kültürler iz bırakarak yok olmuştur ama hep iyi izlerini (mi)?

Yok olarak daha üste çıkarsak kötü izler olumlanır.




M etaverse. Hepiniz sanal ben tek gerçek.




Fırlatılıp atıldı olası dan dünyaya.




Varlığın olmasaydı sorumluluk sahibi olabilirdin...




yokolma sanatçısı.