-Bazen cidden beni sevdiğini düşünüyorum.
-Ben giderek severim, zamanla ya da uzaklaşarak…
Diğer kibrit çöplerinden uzun tutulup gözünüze gözünüze sokulanı mı seçersiniz,
yoksa arkalara saklanmış olanı mı, seçmeyesiniz diye? Düzgün bir sırada duruyorlarsa sağdakini mi soldakini mi? Rakibinize mi öncelik tanırsınız, kaderinizi onun ellerine teslim ettiğinizi bilerek? Cesurca atılır mısınız yoksa, o kadar çöpün arasından bula bula kısasını bulabilecek olmanın enayiliğini de göze alarak? Her defasında kısa çöpü çekecek kadar şanssızken, elde uzun çöpün belki de hiç olmadığından şüphelenmez misiniz? Peki ya hep uzunlardan birini çeken ve güvenle devam eden biriyken, artık tüm olasılıkları tükettiğinizi, size uzatılan elde sadece tek bir çöp kaldığını, bir gün geç olsa da anladığınızda ne yaparsınız? Ya da uzunu çeker sevinirsiniz; bir de bakarsınız, diğerlerinin hepsi kısadır, kaybetmişsinizdir. Kısayı çekmek de hep kaybetmek demek değildir o zaman... Belli mi olur, belki de siz kısa çöpü çekmek için yaşayanlardansınızdır... Yani aslında hikaye daha yeni başlıyordur siz elinizde kısa çöpü tutuyorken... İşte şu an sizin başınıza gelen de bu...
İma-imla-mantık hatası gibi görülen metinler özellikle öyledir, alıcınızın ayarıyla zevkle oynayın.
KOMEDİN: Bunlar şehrimizin ileri gelenleri... Bunlar da şehrimizin ileri gidenleri................................. HAVVA TAHMİN İSTASYONU: Bir kadını çözmek için önce onu bağlamalı............................ ABSÜRTÜK METİNLER: -Memelerin elimde, fidyeyi vermezsen. / -Fidye ne? / -Kalçaların................. REKLAM ARASI: Sanatçılık işte; zaafları sanata dönüştürme zanaatı............................ YAŞAMA DÜŞKÜNLER EVİ: “Bizim ülkemizdeyse bu, bayım, dik dik bakanın diğerinden cinsel açıdan hoşlandığını gösterir; o yüzden kaçırdım gözlerimi...”.............. KARA İZAHÇI: Aşk ile akıl arasında tercih yapmak anne ile baba arasında tercih yapmak gibi bir şeydir.
6 yorum:
hala sevemediklerimdir sevmeye çalıştıklarım.sevdiğimden giderim.sevmediğimi kovalarım...ta ki sevene kadar..
Yukardaki durumu yaşayan için neler dersiniz sayın Sohtorik
Herkesi sevmeye çalışmak, acaba herkes tarafından sevilmeye çalışma arzusundan mı?
Değil sanırım.sevme bir son gibi gelir bana.sempati içerir.ben empatiyi seviyorum.
Siz bence empatiyi sevmiyorsunuz, empatiyi cümle içinde kullanmışsınız sadece:)
Neden mi böyle düşünüyorum...
Yorumunuzun bir alakası var mı benim yazdığımla? İlk yorumunuzun, benim bloguma yazdığımla...
Ben kibarlık edeyim, diyorum, devam edeyim belki konu toparlanır...
Ama hayır, sevmenin size bir son gibi gelmesi, sempati, empati vs!!!
Buralara zamanla, benim konumun çeşitlemeleri olarak tabii ki gidilebilir, uzak akrabalara uğrayalım bir de denilebilir, ama anne babası belli çocuğa cami avlusunda bulunmuş muamelesi yapılmaz ki... Böyle canının istediği yere götürülmez ki bir konu, buna kaçırmak denir, konuyu kaçırmak...
Bunları kendi blogunuzda yazabilir ya da bana sormak istiyorsanız özelden sorabilirdiniz, haksız mıyım...
Her halde Ama onlar Rum Murat, yazımdaki yorumları, oradaki densiz benmerkezciliği blogumun başına almalıyım, onu okumadan yazmasın kimse diye...
Bu da çözmez ama sorunu...
Ben size sorayım o zaman: Nedir bu benim genelde kadınlarda rastladığım, konuyu kendi hayatına, düşüncelerine, sevdiklerine ve sevmediklerine vesaireye çekme durumu. Kaygısı. Mutlu mutlu ve olanın farkında olmadan da anlatma, paylaştığını düşünme durumu... Benmerkezciliği. Bunu başkasının alanında yaptıkları içinde de, anlayışsızlığı, hak ihlali, ve hatta tecavüzü...
Yani, her neyse bu, empatinin tam tersi.
Nedir bu, açıklayabilir misiniz...
yazdığınız konuya bir yorum değildi benim yazdıklarım.sadece paylaşımdı.zaten yoruma açık bir konu değil yazdığınız.sadece insanın kendisinin nasıl davrandığını düşündüren bir durum.ikili sohbetin aktarımı tarzında gibi yazdığınız.ve sohbete katılmaktı benimkide.yazdığınız konularda durumu şahsileştirmeye yöneliyorsunuz sonra katılımlardan rahatsız oluyorsunuz gibi geldi bana.Ayrıca zaman zaman sizinde kişiselleştirdiğiniz yorumlar olmuş karşılıklı yorum yapanlarla.
Birde şunu önemsiyorum bir görüş düşünce yada anlatılmak istenen ancak karşıtıyla olması durumunda daha iyi ifade edilir.bunu bir zenginlik olarak düşünebilirdiniz kendi konunuza sahip çıkmak adına.aydın bir kişinin tarzı böyle olmalı gibi algılıyorum.hoşgörü,sevecenlik,farklılıklara tahammül vb.
Birde empati yapmadım haklısınız.Henüz empati yapacak bir farklılık göremedim :)
Diğer kadınların durumunu genelleyemeyeceğim ama kendi adıma anlaşılmak ve içinde olmak isteği bu kendimi katma meselesi.ama sizin yazdıklarınızı ihlal ederek değil tabi.yazdıklarınızı anlamıştım .
Yazdıklarınızı anladım, ama yoruma açık bir konu değil yazdıklarınız, diyorsunuz. Karşıt tarafı göstermeye çalıştım, ben nasıl davranırdım diye düşünerek, diyorsunuz. İkili bir sohbet tarzındaydı yazdığınız, ben de sohbete katılmak istedim, içinde olmak ve anlaşılmak istedim, yazdıklarınız ihlal etmedim, diyorsunuz. Kişiselleştirmeyi zaten, siz de yapıyorsunuz, benimki neden sorun oluyor, diyorsunuz. Bu kişisel katılımlar bir zenginliktir ve aydın kişinin de farklılıklara tahammül duygusuyla bunları anlayışla karşılaması gerekir, diyorsunuz.
Bunların yüzde doksanı doğru ve itiraz edilemez. Bağlamından kopardığımızda tabii. Yukarıdaki hangi düşünceyle bağlamından kopartıyorsunuz peki? Yüzde on, hangi düşünce? “Onu söyleyelim, ön kabul olarak belirleyelim, kendimizi ikna edelim onla, ki gerisi itiraz edilemeyecek şekilde gelsin” demeye çalıştığınız hangisi?
Tüm bu düşüncelerinize hangi dar kapıdan girerek çıktınız.
Düşünmek ister misiniz…
Ucu açık metinleri eleştirirken, o metnin ucunun açık olmasının, ucunu kapatmamız için değil düşünmeye çağlar boyunca devam etmemiz için olduğunu zaten biliyordum, sadece açık ucu ya da uçları doğru görmemiz ve doğru bir uçtan hareketle yorumlamamız gerektiğiydi belirtmeye çalıştığım, çünkü usta ya da büyük ya da ünlü dünya yazarlarımızın konunun ucunu kaçırdıklarını düşünmüş ve bunu göstermiştim…
Sizinle yaptığımızın o duruma katkısı güzel, siz o yazarların en azından niyet ettikleri gibi, konuya bir yerinden, bir ucundan devam etmeyi aklınıza getirmiyorsunuz bile, metnimin zaten yoruma açık bir metin olmadığını söylüyorsunuz. Bu kapıyı açtıktan –metnimin dünyasını kapattıktan- sonra, kendi dünyanızdan devam etmenizden doğal ne olabilir ki…
Yorum Gönder