Le Guin, Adem ile Havva’nın Güncesi’ni (Mark Twain) anlatıyor: “Adem'e Havva karşısındaki mutlak avantajı veren şey zekasının veya kaslarının üstünlüğü değil, bönlüğü ve aptallığı. Hiçbir şeyin farkına varmıyor, dinlemiyor, ilgilenmiyor, kayıtsız, suskun. Havva'yla iletişim kurmaya çalışmıyor; Havva -sözleri ve hareketleriyle- onunla iletişim kurmak ve onun Cennet'in geri kalanıyla iletişim kurmasını sağlamak zorunda kalıyor. Adem kendi halinden gayet memnun; Havva ona ayak uydurmak zorunda kalıyor. Adem kendi ilgisinin merkezinde sabitlenmiş durumda. Onunla birlikte yaşamak için Havva'nın dışarıda kalmayı, zorunsuz ve ikincil olmayı kabul etmesi lazım.”
Adem’in böyle gösterilmesi Le Guin’i rahatsız etmiyor! Mark Twain salağının, muhtemelen abazaların kadın tapıncı ve korkusu nedeniyle bunları yazmış olmasını da aklı almıyor!
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder