“ESKiDEN TOLSTOY'A karşı çıkamayacak kadar hürmetkar biriydim, ama altmışlarıma varınca saygı, hürmet kabiliyetim dumura uğradı. Ayrıca, son kırk yılın bir noktasında, Tolstoy'un karısına duyduğu saygıdan şüphe etmeye başladım. Herkes hatalı evlilik yapabilir elbette. Ama sanırım Tolstoy kiminle evlenmiş olursa olsun karısına sadece kimi açılardan saygı gösterecek, buna karşılık ondan her bakımdan saygı görmek isteyecekti. Bu açıdan Tolstoy'u tasvip etmiyorum; bu da önce fikirlerine karşı çıkabilmemi kolaylaştınyor, sonra da bunu açıkça belirtebilmemi.”
Tolstoy’a karşı çıkamaman hürmetkar olmandan gelmez, köle olmandan gelir. Olmayan bir kabiliyet de dumura uğramaz... Tolstoy’a karşı olumsuz hisler beslemeye başlaman karısına tavrından dolayıysa, senin yazar hislerine ben saygı duymam artık... Tolstoy haklıydı. Ünlü olduğundan, peygamber gibi görüldüğünden değil, karısı malın teki olduğundan. Yani seni, tasvip etmiyorum. Edebiyatını yap ama felsefe yapma. Hele kadın kadın asla konuşma; yazdıklarına ayıp; yetersizler tabii, ama diğerlerinden iyiler ne yapalım... Ya da şöyle düşün: Beni Tolstoy (ki Tolstoy’u bu dünyada eleştirebilmiş ender yazarlardan biriyim, Oğuz Atay kimmiş!), kendini de karısı olarak düşün.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder